Weer gevallen

 Wat een kluns ben ik soms. Een glazenwasser was bezig. “Niet onder zijn lader doorlopen”, bedacht ik, dus achterlangs.

Maar ik liep te dicht ‘achter langs’, de lange stok van de glazenwasser kwam tussen mijn benen, en daar lag ik.

Maar de schade viel dit keer erg mee (zie blog 25-09-2). Ontvelde plekken op de hand en een dikke knie. En later op de dag flinke spierpijn. O ja, mijn neus zag ook een paar dagen blauw. Het uitstekende lichaamsdeel had opnieuw mij bril beschermd, want die was nog heel 😊

Een verkeersregelaar bracht me naar een bankje verderop en kwam terug met een stapel servetjes. Omdat ik zo gauw geen pleisters of gaasjes kon vinden, bond ik de servetjes vast met een veter (uit mijn EHBO etui). Ziezo. Dat ging prima.

Terug naar de bushalte en na een korte rit de  geplande wandeling gelopen.

Thuis douchen, hand verbonden en mijn EHBO-tasje aangevuld 😊