Zondag 14 september

Het was het prachtig weer. Heerlijk gelopen met nieuw wandelmaatje dat ook een partner verloor. Dat zorgt voor herkenning van het gemis.

Ook vertaalde ik zo goed mogelijk de vaktermen uit mijn online dossier van 5 september. De vele afkortingen werden door mijn nicht vertaald, die als arts op een Eerste Hulp in een ziekenhuis had gewerkt. Je mag je dossier tegenwoordig wel lezen, het wordt niet zo geschreven, dat je het ook begrijpt 😀

Maandag 15 september

Om 9h45 was ik in het ziekenhuis voor de gipswissel.
- “Pijn?”
- “ De laatste dagen wat meer pijn, gips is gewoon wat ruimer geworden”, antwoordde ik.

Maar de arts vertrouwde het niet en liet een CTscan maken van mijn hand. Daarop was te zien dat er drie middenhandsbeentjes gebroken waren, geen twee. De positie van de botjes was gelukkig goed, er is dus geen operatie nodig. Nu werden vier vingers in het gips gepakt, in plaats van drie. Alleen mijn duim bleef er buiten.
Nieuwe afspraak op 6 oktober. Hopelijk mag het gips dan af blijven.
De thuiszorg zou om 12.30 komen. Maar om 12.00 ging mijn mobiel. Ze was er al.
“Ik ben al bij de achterdeur, ik kom er aan!” (De achterdeur krijg ik met 1 hand open, voor het slot van de voordeur heb ik twee handen nodig.)
Samen liepen we naar boven. Heerlijk om weer te douchen.

’s Middags naar Shiatsu; ik kon zowaar zonder hulp opstaan van de grond. Tafelgenoot Yvonne haalde me daar op. Lekker gegeten bij Resto van Harte. Daarna bracht ze me weer thuis. Wat zijn er toch veel lieve mensen in mijn kennissenkring!

Zelfs oogdruppelen lukte. Hoera!

Dinsdag

Dinsdag haalde ik boodschappen met mijn kar. (blog 2024-11-2) Het lukt om deze met 1 hand te besturen. Hoera.