Interview

Ongeveer 1 km later, toen ik een zakdoek zocht en naar mijn rugzak vroeg, bleek deze nog bij het waterpunt te staan. Julie liep meteen terug. Bij een T-kruising bleven we wachten. Ik kon weer lekker op de rollator zitten en uitrusten!

Joyce van RTV Noord verscheen weer. Ze interviewde Jacob en mij. Ze was net klaar toen Julie zich weer bij ons voegde. Met mijn rugzak. Hoera!

Zal ik haar een lift vragen naar ons slaapadres? nee, ik was weer een beetje uitgerust.

We gingen door. Ik liep met Jacob voorop, maar kon dankzij de rollator niet steeds op de route app kijken en liep te ver door. Julie zag de afslag wel en riep ons terug. Vele eersten zullen de laatste zijn.

Weer samen

MBL (Moving Beyond Limits) had de route een klein beetje omgeleid, zodat rolstoelen en rollators geen trappen op of krappe hekjes door hoefden. Bij een steile trap liepen we dus door, en daar sloot Karlijn weer aan.

Verderop veranderde het asfalt in een zandweg. Karlijn zette het tweede voorwiel van de rollator op de grond. Het lopen op de zandweg ging goed. Maar wat was ik moe!

eTrike

Akkelys had al een paar keer aangeboden om te ruilen. Zij kon best een paar km met de rollator lopen. De bediening leek me erg onhandig. Maar nu wilde ik toch wel heel erg graag zitten!

Dus toch maar de eTrike proberen.

Ik stapte verkeerd opzij en struikelde over het linker achterwiel. Jitske voorkwam dat ik viel. 

Zitten. Fijn. Maar. Met links een beetje gas geven door te draaien. Met rechts sturen door heen en weer te gaan. Help! Met je handen /armen dus verschillende dingen doen. Dat is moeilijk voor Parkinson mensen en zeker voor een Parki die kapot-moe is… 

Maar het leek te gaan! Tjonge wat een gaaf ding! Wouw!

Het pad werd smaller, bochtiger, hobbelig… 

En toen viel ik om. De planten braken de val. Ik kwam weer overeind. Karlijn zette de eTrike overeind en Akkelys ging er weer in zitten. Karlijn nam de rollator.  Kort daarna waren bij Appèlberg. Hoera. Een schaduwrijk terras en stoelen! Het was kwart voor vier.
Tot mijn verbazing had ik 15 km gelopen!! Afgezien van een paar honderd meter op de scootmobiel en in de Trike!!  Goed gedaan Snoekie!

Afhaken

Na een drankje en uitrusten gingen de anderen naar Joyce (van RTV Noord) voor nog wat opnames. Ruben had overwogen met mij imee te gaan in de taxi, maar was weer uitgerust. De pannekoek met spek had hem weer power gegeven. Hij liep door. Wat een bikkel! Akkelys en Jitstke namen afscheid; na de intervieuws met RTV zouden ze naar huis gaan, via Haren, waar hun auto stond.

Taxi’s bleken hier niet komen, vanwege de grindweg er naar toe.  ulie bestelde een Uber, maar die zei ook steds af. Tenslotte beloofde een van de medewerkers van het restaurant me naar het Nivonhuis te brengen. Zijn dienst zat er om 17 uur op. Hoera!

Julie was bij me gebleven, toen ik om kwart over vijf in de auto zat ging zij terug. Met de bus naar de parkeerplaats in Groningen, waar haar auto stond. En vandaar naar Amsterdam, waar ze woont.

Hondsrug

In Nivonhuis De Hondsrug kreeg ik mijn kamer. Snel douchen, daarna op bed gaan liggen. Uitrusten! Kort daarna kwamen de anderen ook. 

Gezellig gegeten (Thuisbezorgd.nl). Spelletje? Ik was te moe. Na de afwas samen met Ruben ging ik naar mijn kamer en om 21h15 naar bed. Goed geslapen tot ca 3h

 

(foto's en filmpje hiernaast)