De neuroloog had me enorm geholpen, door bij het eerste consult te zeggen, dat de tril-variant van de ziekte van Parkinson weinig invloed heeft op de kwaliteit van leven. Toen ik haar daar zes maanden later voor bedankte, zei ze vriendelijk dat ze dat nooit gezegd kon hebben, omdat het niet waar was. Vreemd! Had ik dat soms gedroomd?

Inmiddels was ik gewend aan het idee dat ik Parkinson had, de klachten waren dankzij de medicatie onder controle en ik was vooral bezig met alleen verder leven, zonder Dries. Of ik de opmerking van de neuroloog gedroomd had of niet, het had me geholpen!