Fietsvakantie 2023 – Flamingoroute

 

Zondag 7 mei: Eerste dag Flamingoroute. Van Spork naar Groenlo. 40 km

 

 

 

 

Samen met Anneke en de honden liepen ik vier kilometer.

Om kwart over elf verlieten we Huize ‘Peter en Anneke’, bepakt en bezakt, de zonnebril kon meteen op.

Volgens diverse weer-appjes zou het vanaf twaalf uur gaan regenen, maar we hadden heerlijk weer. We fietsten eest naar Aalten, vandaar naar de Flamingoroute. Helaas was deze hier niet bewegwijzerd. We stopten vaak om de route te kiezen, met behulp van de Topo GPS app.
We fietsten door de Achterhoek, met glooiend landschap. Na ongeveer twintig kilometer stopten we even om wat te eten, voorbij Bredevoort. We noteerden meteen de knooppunten die we wilden volgen, tot aan Groenlo. In Lieverde dronken we cappuccino op een terras.

 

Kort na de koffie bleek dat we verkeerd gereden waren. In Lichtevoorde keerden we de fiets en reden terug, tot voorbij ons koffie-adres. Terwijl ik niet wist waar ze bleef, zag Anneke (tussen Lichtevoorde en Lieverde) een informatiebord over een Rijks werkkamp uit de tweede wereldoorlog. Niemand overleefde.

Daarna waren we snel in Groenlo. We belden naar ons vrienden-op-de-fiets logeeradres, of we er al terecht konden. Liever niet, zei onze gastvrouw eerlijk. Mogen we wel onze fiets vast neerzetten? Ja, dat mocht. We waren er om half vijf.

Het schuurtje was zo klein, dat onze bagage er af moest, anders konden beide fietsen er niet in. De tassen mochten we op de piepkleine kamer zetten. Maar er was wel een waterkoker, thee en oploskoffie! Onze gastvrouw Hennie was moe en had pijn in de rug, ze had (te) lang in de tuin gewerkt.

We liepen in een kwartiertje naar Grolsch Brouwhuys, waar we heerlijk gegeten hebben, en elk twee malt biertjes dronken. Deze Brouwerij is de ‘bakermat’ van Grolsch. Nooit geweten. Anneke kende Groenlo van de festiviteiten in verband met de ‘slag om Grolle’, een driedaags evenement dat eens per jaar wordt georganiseerd.

In de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) vindt de Slag om Grolle plaats. Tijdens de festiviteiten in Groenlo wordt de belegering van het stadje ‘Grol’ in de zomer van 1627 herbeleefd. Op 20 juli 1627 komt namelijk het Staatse leger onder leiding van prins Frederik Hendrik voor ‘de starcke stadt Groll’. Een gebeurtenis die de stad even, maar heel nadrukkelijk, in het middelpunt van de vaderlandse geschiedenis brengt https://www.slagomgrolle.nl/geschiedenis/

Om zeven uur waren we terug bij ons logeeradres. We zochten de route van morgen uit. We komen morgen langs het Zwillbrocker Venn, beroemd vanwege de flamingo’s. Vorig jaar waren ze er niet, omdat het ven door gebrek aan regen droog stond.

De regen die volgens diverse appjes vandaag vanaf twaalf uur zou vallen, kwam pas nadat wij al gegeten hadden 😀 Wat een bof!

Maandag 8 mei: Tweede dag Flamingoroute. 

Van Groenlo naar Haaksbergen. 47 kilometer.

 

 

 

 

 

De ochtend was zonnig, vanaf twaalf uur was de lucht bewolkt. We fietsen weer door prachtig landschap, deels uitgestrekte weilanden, deels bossen en vennen. Hoogtepunt was natuurlijk het Zwillbrocker Venn, mét flamingo’s!


Om acht uur gingen we naar ons ontbijt, waar we heel gezellig kletsten met onze gastvrouw, een oud-verpleegkundige en reikimaster!
Om kwart over negen vertrokken we, op jacht naar het eerste knooppunt. Met enige moeite vonden we de route. Af en toe fietsten we even verkeerd. We genoten van de prachtige omgeving!

foto: Leemput Groenlo

We kwamen langs een leemput, zaten er een tijd op een bankje en liepen er om heen, met de fiets aan de hand; wat was het hier mooi!

Even later zagen we een groot informatiebord over de Flamingoroute, en zowaar kleine flamingo-routewegwijzers. Vanaf nu was de route vaak gemarkeerd. Dat was fijn!

NATUURGEBIED ZWILLBROCKER VENN OVER DE GRENS BIJ GROENLO 

 

Het Zwillbrocker Venn is een natuurgebied in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, vlak over de Nederlandse grens bij Eibergen en Groenlo. Het ligt in het Münsterland, nabij de buurtschap Zwillbrock in de gemeente Vreden, ten noorden van Meddo en grenst aan de Nederlandse gemeenten Berkelland en Winterswijk. Het natuurgebied beslaat ongeveer 157 ha in oppervlakte en is een Natura-2000 gebied. Het gebied werd al vele duizenden jaren geleden bewoond. Bodemvondsten wijzen op bewoning langs de rand van het veen door jager verzamelaarsgroepen uit het Laat paleolithicum, de oude steentijd (ca. 10.000 voor Christus). Het natuurgebied omvat zowel bos als moerasgebied. In het natuurgebied broeden meer dan honderd verschillende vogelsoorten.
Het Zwillbrocker Venn herbergt de grootste kokmeeuwen kolonie van Duitsland, met ca. 16.000 getelde dieren. Het is tevens wereldwijd de meest noordelijk gelegen broedplaats voor een kolonie van ongeveer 40 flamingo’s. Waar de kokmeeuwen het gehele jaar in het gebied aanwezig zijn, zijn de flamingo’s er van maart tot eind mei en trekken dan naar warmere oorden. Vanwege deze unieke broedvogels staat het gehele gebied onder Vogelbescherming. bron

We kwamen bij het Zwillbrocker Venn en fietsen er (deels) omheen. We zagen flamingo’s, maakten foto’s van het ven en aten onze boterham op een bankje, met zicht op de Flamingo’s. Dat was genieten! Ik gooide een muntje in de verrekijker, we konden de roze vogels toen nog beter zien. Eigenlijk hoopte ik via de verrekijker een foto te maken, maar dat lukte niet. Met mijn ‘echte’ camera had ik dat wel eens gedaan, maar die had ik helaas niet bij me.
Daarna fietsten we verder. Buiten Eibergen zaten we weer een tijdje. Met hulp van google reden we naar ons logeeradres. Toen we vlakbij waren belden we op, of we onze fiets vast mochten neerzetten. “Natuurlijk kan dat, waarschijnlijk is mijn man wel thuis”. (Later hoorden we dat hij eerder van zijn vrijwilligerswerk vertrokken was, om op tijd thuis te zijn voor ons!)

Het Zwillbrocker Ven, met Flamingo's (heel ver weg)

Mijnheer deed open, stelde zich voor als Rudi, en wees ons de garage waar de fietsen konden staan. We kregen koffie, en hij praatte er vrolijk op los. Toen we voorstelden onze tas naar boven te brengen, bood hij ons een tweede kop koffie aan en vertelde verder. We kregen twee kamers (hoera!) te zien. Anneke liet mij de kamer beneden, zelf had ze een kamer boven. Anneke had bij het reserveren gevraagd of we er ook konden eten. Karo maakte vegetarische nasi voor ons. Zij en Rudi hadden al gegeten. Maar ze vroeg of ze ons gezelschap mocht houden, en vertelde over van alles. Het was beregezellig. Op een gegeven moment gingen we toch naar boven. Ik nam een douche en keek vast naar de knooppunten voor morgen. Daarna ging ik naar bed.