Herinneringen aan mijn tijd in de wijkverpleging. 

(december 2018)

Inleiding

 

Half september 2018 besloot ik om te stoppen met mijn werk in de wijkverpleging. Ik heb 45 jaar met heel veel plezier in de verpleging gewerkt. Eerst in het ziekenhuis, en vanaf 1983, na de MGZ-opleiding, als wijkverpleegkundige. Maar de laatste maanden was de lol er wat af. Alles moest sneller, de geplande reistijden werden korter, de beschikbare tijd bij de cliënten werd ook korter (‘doelmatiger’ heette dat), en de ‘routes’ werden steeds langer. Zo wil ik niet werken. Na een ochtenddienst een privé-afspraak maken had ik al lang afgeleerd, want een ochtenddienst eindigt soms pas om half twee of later.

Bestuurstaken (van vrijwilligerswerk) heb ik afgebouwd, ik moest immers nog een paar jaar tot aan mijn 67e overleven. Overleven? Maar zo wilde ik toch niet werken? Ik diende mijn ontslag in en stop eind december met werken. Na het opnemen van de vakantie- en overuren gaat op 1 april 2019 mijn levensloopregeling in. 

 

In de periode 1996-2006 schreef ik vaak stukjes voor het personeelsblad. Ik vond het leuk om deze stukjes te digitaliseren en te ‘bundelen’. Het is mijn herinnering aan de thuiszorg, maar waarschijnlijk voor anderen ook wel leuk om te lezen. Het geeft ook een tijdsbeeld van de zorg. Bij het teruglezen realiseerde ik me, hoeveel er veranderd was in die jaren. Omdat ik in 2002 ook ergocoach werd, heeft een deel van de anekdotes met ‘tillen en verplaatsen’ te maken. Namen zijn in mijn stukjes altijd gefingeerd en situaties zijn soms enigszins aangepast, om herkenbaarheid van de cliënt te voorkomen.

Oud collega Marga Versluijs maakte tekeningen bij de teksten. 

Veel leesplezier.  Ria Snoek 

 

Deze foto is in augustus 2018 gemaakt door Anneke v.d. Velde-Haitsma, vriendin sinds we in sept 1973 samen aan de A-opleiding begonnen.

 

Korte inhoudsopgave

  1. Toen en nu
  2. Tilconsulent – Ergocoach (met bijlagen)
  3. Anekdotes – verhalen uit de wijk
  4. Vrijwilligerswerk
  5. Besluit en dank