Fietstocht aug 2022: van Leiderdorp naar Spork
Dag 3.
Fietstocht 27 augustus: van Arnhem naar Spork. 59,5 km
Uitstekend geslapen. Om kwart voor 5 op, wassen en aankleden en vast met beetje bagage naar beneden. Ik wilde Froukje en Neef niet wakker maken.
Koffie en muesli genuttigd, mails en andere correspondentie v gisteren gelezen, de krant van gisteren en vandaag gelezen. (José wist haar wifi code niet, dus daar kon ik geen krant downloaden).
En toen hoorde ik mijn gastvrouw al rommelen boven. Ik viste de rest van mijn bagage op, en bracht die naar de fiets. Samen ontbeten, en om kwart over negen weggefietst. Via een makkelijkere weg naar mijn route gereden. In het begin had ik een felle zon tegen, maar al gauw kwam de zon hoger en ging dat beter. Het was fris. Mijn vest en bodywarmer (!) waren behaaglijk. Wat een verschil met de hitte van mijn eerste fietsdag!
Ik reed weer over prachtige vrij liggende paden. Om kwart over tien een kort stopje, om wat te drinken en mijn vest uit te doen. De bodywarmer borg ik op in de in de fietstas. Kort daarna deed ik het vest toch naar weer aan. Het was wisselend bewolkt. Om half twaalf weer even een korte stop. Ik belde Anneke dat ik tussen de twee en drie uur van haar verwijderd was 😀 Ik was ongeveer op de helft.
Het was een flink heuvelige route. Prachtig land. Ik merkte wel dat ik er twee lange fietsdagen op had zitten 😀. Ik was moe...
Kort daarna passeerde ik Ulf en zag ik de Oude IJssel. Weer op een bankje gaan zitten, even gegeten. En verder fietsen maar weer.
Bij een bruggetje over de Bocholter Aa moest de fiets langs een trapje over een soort hellingbaan geduwd worden. Ik probeerde het, maar dat lukte absoluut niet. Dus liep ik rustig naar de andere kant van de brug en vroeg hulp aan een paar mensen die daar stonden te kletsen. Een mevrouw liep met me mee, hielp de fiets omhoog, en aan de andere kant van de brug hield ze hem een beetje tegen, zodat ie niet te snel van de brug af zou rollen. Het ging goed. “Dank u wel, Mevrouw!”. Verder maar weer.
(een jaar later passeerde ik de brug moeiteloos; toen was het mijn tweede fietsdag, nu de derde!)
Verderop gestopt voor een paar aangelijnde honden die midden op het fietspad liepen. “Entschuldigung”, zei de bazin terwijl ze de beestjes snel naar zich toe haalde. Gelukkig reed ik niet hard ...
De laatste 3 knooppunten hadden rode cijfers. Zonder richtingpijlen. Het waren Duitse Knooppunten. Pas kort geleden neergezet. In mijn papieren route beschrijving stond welke kant ik bij die nummers op moest. Fijn!
Nog even en ik moest zonder de knooppunten verder, naar het adres van Anneke. Daar zag ik niet naar uit, al zou ik de weg misschien wel herkennen… En toen kwam Anneke er aan! Zonder hond, op de fiets. Om me het laatste stukje makkelijk te laten rijden. Ik was zo blij! Dat scheelde! (Ze had aan de laatste opgestuurde foto gezien waar ik was, en wist dat ik niet ver meer was.)
Om kwart voor twee waren we er. Fiets afladen, fiets naar de garage, accu opladen. Zitten! 59,45 km op de teller!
De appjes hadden beide de route niet goed opgenomen. Maar wat heeft de TOPO app me goed geholpen. Wat een fijne app!
Om half vier ging ik even op bed liggen, waarschijnlijk heb ik ongeveer een kwartier geslapen. Daarna even opfrissen en schone kleren aan.
Anneke maakte thee en ging hond Sprynkler kammen, ik maakte er foto’s van.
Ze liet hem op een tafel springen, zodat ze niet hoefde te bukken. Dat deed mijn ergocoachen hart uiteraard goed!
Daarna weer wat appjes ‘wegwerken’ en dagboekje schrijven.
Heerlijke dag weer, maar ik was wel goed moe geworden!
